Wat een rotdag

Wow ik kon mijn bed niet uitkomen vandaag. Mijn benen willen helemaal niks. Hoe graag wil ik nu gewoon lekker in mijn bed liggen met thee en koekjes. In bed met thee en een appel kan wel maarja, dat maakt het een stuk minder aantrekkelijk. Mijn lichaam schreeuwt om suiker en koolhydraten. Maar ik wil me niet laten verleiden want deze keer zou ik er echt voor gaan. Maar jeetje wat is het moeilijk! Ik merk dat Renz en ik ook niet echt op 1 lijn zitten wat betreft lekker eten. Daarnaast sta ik steeds iets te lang dan mij lief is in de keuken om iets uit haar boek te maken. Hoe doen mensen dit als ze ook gewoon 5 dagen werken. Hebben ze nog een sociaal leven over of is het werken,  koken, trainen en slapen? Ben benieuwd hoe dit volgende week gaat! Ondertussen ga ik maar op de bank liggen en dromen over een been massage zodat ik morgen hopelijk weer kan lopen.

Oef, ze zeggen altijd dat de tweede dag na sporten het ergst is. Nou daar ben ik het helemaal mee eens. Ik ben blij dat ik een automaat rij zodat ik in ieder geval 1 been kan laten rusten. De spierpijn is horror! Thijs vond het nogal grappig hoe ik binnen kwam lopen. Gelukkig zou hij het vandaag rustig aan met me doen zodat ik nog wat aan mijn weekend heb. Dat rustig aan bestond uit een uur cardio. Goed tegen de spierpijn maar alsnog uitputtend. Daarna weer een half uurtje dutten in de sauna om op kracht te komen. Vanavond heb ik afgesproken met de meiden om wat te drinken dus ik moet wel nog een beetje fit zijn. Gelukkig wordt er niet gedanst anders zou het een no go zijn voor mij.